HATIRALAR

Geçmiş baharlardan gelen bulutlar

Pınarında bekleşir göz bebeklerimin

Artık ne dönüş var Ne yaşama hevesi

Sessiz bir yalnızlık içinde kaybolurum

Koşarken görmemişim rengini çiçeklerin

Uzun değilmiş günler düşündüğüm kadar

Şimdi göz yaşlarımdır dizlerinde buz tutan

Kaybolan bir genişliğin hasretiyle eriyor

İnce narin vücuduyla inadına giyinir

En göz alıcısını en ahenkli renklerin

Kıskandıracak kadar nispetle gözükürler

Geçerken gözlerimden o gülen hatıralar

Serpil BÜBER 2002